27.10.10

Ege' de..

..su üzerinde yüzdürülmeye çalışılan kağıt bir gemiden farkım yok şu hayatta.. ilk başta kağıt gemi su yüzeyinde durmayı başarabilir ama sonrasında ıslanır ve parçalanır.öyleyim işte bende.benzetmelerle yaşarım hayatı genelde..

     Kuşlar seçerim gökyüzünden kendime.hangisi olduğunun önemi yok.ilk gelene açarım derdimi..söylemek istediğim ne varsa anlatırım .git derim söyle (ona) bilsin..ama birşey beklemesin.. sonra gelen başka bir kuşa daha,diğerine,öbürüne derken hepsine anlatırım derdimi. dinleyip beni giderler.. bilirler dile getirmek istemediğim,fakat bilmesini istediğim kelimeleri..en iyi kuşlar anlar beni..
bugünde rastladım bir iki tanesine..konuştum yine..şişirdim başlarını..hiç sıkılmadılar,tamam dediler gidiyoruz ege ye ...bildiricez ona herşeyi.. ve gözyüzünde hızlıca kayboldular..

şimdiyse haber bekliyorum cam kenarında onlardan,hemen gelirler mi ki?
-gelsinler , gelsinler..

Aklım Ege de kaldı.... 

23.10.10

başlıksız*

"Her şey sen olsun bu dünyada ve olmasın sen olmasan dünya da!"
LovE*


19.10.10

Kaç imtihan birden??

Bilemiyorum sayamıyorum.görmek duymak istemiyorum.yaşadağım herşeyi unutmak istiyorum..bugün..günlerdir umut içinde beklediğimiz uyanıcak,ii olucak dediğimiz arkadaşımızı son yolculuğunda uğurladık...son defa onu evinin önünden ailesi,dostları,arkadaşları,sevdikleri onu tanıyan tanımayan herkesle birlikte yolcu ettik..dönüşü olmayan bir yoldu bu üstelik..
sıralandı bütün sevenleri etrafa..kimisi evinde,kendisini iyi hissettiği sıcak yuvasında,kimiside defalarca aynı sokaktan,aynı yoldan  geçtiği kaldırımlarda bekledi gelişini..uzun bir bekleyiş olmuştu ama o son vedayı hiçbirimiz istemedik.! istemedik son kez onu uğurlmayı..veda etmeyi.. zaman hızlı geçiyor derler ya.saatler birbirini kovalıyordu sanki..ve geldi..... arkadışımız sevenlerinin omuzları üzerinde geldi.. gözlerde yaş vardı.yüreklerdeki sızının sesini kimse duymuyordu...hocanın dua edişinden,ağlama seslerinden kimseler o gizliden gizliye içlerde yankılanan sese kulak veremiyordu..dualar edildi ,helallikler alındı..arabaya bindirildi ve gitti..arkadaşımız artık yoktu..yoktu sarı bukle bukle saçları,yoktu o gülen yüzü,gözleri.. geriye kalansa koca bir hüzün ve boşluktan başka birşey değildi..


yağmur yanaklarımı ıslatır *

16.10.10

Pozitif (+)

bugünlerde hayata pozitif(+) bakmakla meşgulüm.isteklerimin ancak bu şekilde gerçekleşeği kanısındayım çükü.."iyi düşün iyi olsun" kuralına göre oynuyorum.bazen şüpheye düşer gibi olsamda, kendimi anında frenleyip kötü düşünceleri,hisleri hepsini kovalıyorum yaşam alanımdan.birazda bu felsefeyi uygulamaya karar verdim. sonuçlarına göre daha ne yapabiliriz bakıcaz artık..

*sırıtansmile

13.10.10

Kırgın değilim..

ben..

ben artık kırgın değilim..ne ona, ne bir başkasına..hiçbirşeye ,hiçkemseye kızgında değilim..
sitemlerim sadece hayata,son günlerde yaşadığımız ve bizi derinden etkileyen olaylara.. isyanda değil bu  sadece itiraz,kabullenememe duygusu..
bütün olanları nasıl ve ne zaman atlatabiliriz emin değilim..emin olduğum tek şey kimseyi hatalarından ,yakıp yıktıklarından dolayı suçlamıyorum.yaşıyoruz ve bu süreçte neler görüp geçiriceğimizi bilmiyoruz..

_Affediyorum hayatt..
   Seni de ,
  Onu da..

Artık beni rahat bırak... *

12.10.10

KardeşiM..

İçim acıdı bugün..

okuldan çıktığımda telefonum sessizdeydi.lanet derste lanet hocanın yüzünden sessize almak zorunda kalmıştım.Telefonuma bakmadım sonra.. yemek yemeğe gittik.herzamanki gibi atıştırıyoruz ..
Telefonda birşey göstermem gerekti o sıra.. bir telefonumun olduğu ozaman aklıma gelmişti.
2 mesaj ..Canımmm'dan..... göndereli 1 saat olmuş..hemen açtım mesajları..okudum,tekrar okudum.lokmalar boğazıma dizildi sanki. kaldım öylece.. Elim ayağıma dolandı.napıcağımı bilemedim.canımdan çok sevdiğim cicom kaza geçirmişti..canı yanmıştı,yaralanmıştı..içime nasıl bir korku,korkuyla birlikte nasıl bir acının oturduğunu anlatamam..Gözümden sakındığım,elini hiçbirzaman bırakmam,bırakmıycam! dediğim dostum,kardeşimdi o benim..panikle aradım hemen.Sesini duyduğumda ona bile şükrettim..Keşke ben o an yanında olsaydımda onu koruyabilseydim..
Verdiğim sözü tutamamıştım belkide..Onu koruyamamıştım..Keybetmekten korktum..çok korktum hemde..Ve insanın sevdikleri olmadan,aslında "tam" olmadığını 'CanımıZ yandığında çok daha iyi anladım..

11.10.10

Hİç Değişmeyen..

Bugünde dün gibiydi,kırgın ve huysuzdum yine.hep öleyim yae.sanki nezaman değiştiki ruh halim.aylardır aynı sıkıntı,aynı dert beynimi yiyip dururken,kalbimi sıkıştırıp parçalarken ne kadar ii olabilirim ki..? olamıyorum bnde ztn.bide yetmezmiş gbi bunlarn üstne eklemelerde oluo."alıştım ama " derken bile yalan sölediğimi farkedebiliyorum.şu sıralar kendime yalan sölemeyi alışkanlık edindim zaten.saat başı yalan uyduruyorum ya tutarsa hesabı kendimi kandırıyorum.sonrada geçip ayna karşısına surtıma bakıp kendimi yiyip bitiriyorum.bu konuda çokça ödül alabilirm.hatta oscara aday bile gösterilebilirim.kendini kandırmak isteyen varsa büyük bir azimle sizide kandırabiliriMM..

9.10.10

Geçmiş geçmişte kaldı..

Yaaaee birşey diyim mi yavaştan alıştım ben hea.Valla şaka maka öle oldu yani.Kafama taktığım tek şey şuanda hazırlandığım o büyük sınav.Aklım fiktim,beynim kolum bacağım hep sınavda.Yani iyi oldu bu benim için / bizim için.. Geçmiş geçmişte kaldı işte.Önümüze bakıyoruz..

8.10.10

MutluyuZ..

Bugün birkez daha yalnızlığa alıştığımı,hatta ruhumda artık bağımlılık yaptığını anladım..
Yalnızlık ve ben mutluyuz..
Sorgusuz sualsiz yolumuza devam ediyoruz,hiç ayrılmamacasına..
Ne o beni yoruyor nede ben onu..
Bazı zamanlar canımı sıkar gibi olsada hemen durumu toparlayıveriyor..
İyiyiz biz böle, bulaşmasınlar,uzak olsunlar bizden..
Herkes kendi yolunu çoktan çizdi nede olsa.Doğru yada yanlış..
" Elbet vardır bir bedeli,Doğrularında yanlışlarında...."

6.10.10

Aynen Devam..

Alışkanklık oldu artık burası bende.Gün sonunda eve yorgun argın geldikten sonra pc yi açıpta baktığım uğrak yerlerimden birisi haline geldi.Zorlasam ilk 2 ye girer.
Bugun fazlasıyla yorucu birgündü.Okuldu, ordan alınması gereken kitaplar ,gidilecek yerler falan filan.. yordu bizi.Sabahta erken uyanmanın verdiği yorgunlukta üstüne binince nerdeyse uyudum uyuycam.
Öle işte hayat devam ediyor.Koşuşturmacayla..Monotonluk benim hikayem aslında..evet evet kesin öle..
Yaptığım birkaç sosyal faaliyette olmasa çekilmez uyuzun teki olurdum muhtemelen.Gerçi bu halde bile çekilmediğim söyleniyor ya .. yorumsuz kalıyorum.

5.10.10

Saçmasapan..

Tam 2 saat günün özetini geçtikten sonra, tam kaydı yayınla olan o güzelim turuncubutona basmaya çalışırken.Sayfayı " kopyalamadığıhalde " kapatan birçok kişi olmuşturda.Benim gibi kapattıktan sonra sinirlenmeyen ,aman yaaee tekrar yazarım nolcek dien pek bir az kişidir heralde :) Şu sıralar ii olmadığımın bende farkındayım.Ruhsal çöküntüler yaşadığımıda biliyorum.Yoksa bunu yapmış olmam bir nevi katliam yaratmama sebebiyet verebilirdi..*

4.10.10

Yada boşver..

Herkesten kaçtığım,gizliden saklanabildiğim biyer olsa keşke..
Tek biyer olsa yeter..konfor,lüks aramam.
Yemek ,içmekte olmasın..
Ben olıyım orda yeter..
Şey...
Sen olsanda olur galiba..
Olmasanda olur da işte...
Ama oL istersen.. ?
Yada..
Olma sen en iisimi..

3.10.10

O mühteşem OkuL ' Pazartesi ' ne SaaTLeR Kalaaa.. ıyykk!

.. Yarın okulum açılıyor.puff.. "pek bir sevinçliyim,neşeliyim yaşasın okulumuz.." o kıvama giremiycem.
14. yıla giriyoruz okuma hayatımda ki daha birgün olsun bu duruma sevinemedim.Okuldan çok içinde barındırdığı insanları sevmiyorum ben aslında.. Okuyupta kendimi geliştirmek,kendi ayaklarımın üzerinde durmak İstemem konusuda bir sıkıntı yok yani.
Eğitim ve Öğretim süreci insanlara pek çok şey katarken ; dostluk,kardeşlik ıvır zıvır vesayree.. bana daha çok nefretimi kazanan insanlar listesi yapabilmem konusunda katkıda bulundu.Amaaaaa tabi aradan sıyrılıpta benim sevgimi kazanan ve hayatımın en odak noktasına oturmuş olan pek sevgili dostlarımı da unutmamak lazım..Onların bende ki  değerini anlatmaya kalksam anlatamam zaten.O sebepten hiç dalmıyım şimdi duygusal mevzulara..
İşin kısacası  yarın saatler 12 yi gösterdiğinde sevgi çiçeği görünümlü,aslında kendini beğenmiş ukeela tipli çoğunluğun arasına girmek durumundayıM/Z.. Benim gibi bu durumdan muzederip olan yavruceğizleri de anmak lazım.O bakımdan ben / biz gibi (ayırıcı -bütünleştirici) unsurlara  alışmak gerek :D:P

2.10.10

Vazgeçtim..

Vazgeçtim..
İçimdeki ses,beynimdeki karmaşıklık hepsi ama hepsi dün gece son buldu..

Doğrusu da buydu zaten..Sürekli acaba? diyerek yaşamak olabilir mi ki hayır hayır olmaz! ama olabilirde aslında gibi tutarsızlıkların beni de, benimle birlikte çevremi de yıprattığının farkına vardım.Bu hayatta sadece ben yokum' ben merkezli davranamam!..hayatım da benimle olan benim mutluluğumu, iyiliğimi isteyen birçok insanı hayal kırıklığına uğratıpta sürekli sil baştanlar yaşamak onlarıda üzüyor..Buna hakkım yok.!

Bitti.....

İçimdeki sıkıntı da, sebep olanlarda son sözümü söylediğim gibi " benim için Çoktan Bitti..! "

1.10.10

Bilmiyorum..

Düşüncelerimi ,duygularımı,kendimi rahat ifade edebildiğim yerlerden birisi oldu burası.. Belki de kaçıp saklandığım bir dolap görevi görmüşte olabilir.
Hani insan birçok şeyi anlatmak ister,sorgulanmadan yargılanmadan dinlenilmek ister ya şu sıralar öleyim işte..
Söylemek isteyipte söyleyemediğim birçok şeyi biriktirdim aslında.. Hayat çok tuhafıma gidiyor. ya ben yetişemiyorum ona yada o çok hızlı ve bu kadar saçma sapan olmayı başarabiliyor.Karar verebilmiş değilim.
Hayatıma giren herkese , yaşanmış herşeye teşekkür edemiyorum ben mesela.Bu nankörlük değil.Millet gelicek kardeşim benim hayatımı mahfedicek içine edicek kırıcak dökücek sonra biranda basıp gidecek yada gönderilmesi gerekecek..! farketmez..bütün bunların üstüne bende geçicem teşekkür edicem öle mii? heheytt bea enayi değiliz heralde.Tamam anılara saygımız sonsuz hiçbirisini unutmuş değiliz.Susmalarımız,konuşmak isteyipte çenemizi sıkı sıkı tutmalarımızın sebebi de bu ya zaten.

İşte bunları düşünüyorum böyle konuşyorum ama aklımla yüreğim aynı şeyleri söylemiyor .Bütün bunlar aklımdan geçenler yüreğimden değil.Nefrette , kinde hepsi aklımın bana oynadığı bir oyun. Yaa yüreğim??

Ona gelemiyorum bile.Çünkü ondan bahsedersem başıma gelecekleri çok iyi biliyorum.Bildiğim içinde bilmemek işime geliyor galiba..Kalbim kırık hala..dışarıdan bakıldığında 'söylenenlere göre çok güleçmişim.'
uzaktan bakınca görünen bu sevimli,güleç halimden memnunum aslında.İnsanlar nie benim yıkık,kırık ve mutsuz olduğumu bilsin ki dimi..

Yalan söylemeyi sevmesemde bazen yalan gülüşler işe yarıyormuş desenize..;)