12.10.10

KardeşiM..

İçim acıdı bugün..

okuldan çıktığımda telefonum sessizdeydi.lanet derste lanet hocanın yüzünden sessize almak zorunda kalmıştım.Telefonuma bakmadım sonra.. yemek yemeğe gittik.herzamanki gibi atıştırıyoruz ..
Telefonda birşey göstermem gerekti o sıra.. bir telefonumun olduğu ozaman aklıma gelmişti.
2 mesaj ..Canımmm'dan..... göndereli 1 saat olmuş..hemen açtım mesajları..okudum,tekrar okudum.lokmalar boğazıma dizildi sanki. kaldım öylece.. Elim ayağıma dolandı.napıcağımı bilemedim.canımdan çok sevdiğim cicom kaza geçirmişti..canı yanmıştı,yaralanmıştı..içime nasıl bir korku,korkuyla birlikte nasıl bir acının oturduğunu anlatamam..Gözümden sakındığım,elini hiçbirzaman bırakmam,bırakmıycam! dediğim dostum,kardeşimdi o benim..panikle aradım hemen.Sesini duyduğumda ona bile şükrettim..Keşke ben o an yanında olsaydımda onu koruyabilseydim..
Verdiğim sözü tutamamıştım belkide..Onu koruyamamıştım..Keybetmekten korktum..çok korktum hemde..Ve insanın sevdikleri olmadan,aslında "tam" olmadığını 'CanımıZ yandığında çok daha iyi anladım..

Hiç yorum yok: