30.1.12

sürprizi güzel*

Sizlere bugün, uzun zamandır hayatı paylaştığım, birlikte güldüğüm, birlikte ağladığım,her yolda onunla yürüdüğüm can dostumdan bahsedeceğim.daha önceki postlarımda kendisinden bahsetmiştim.takip edenler bilirler.fakat onu sizlere yakinen tanıtmaya karar verdim.aslında birazda heyecanlandım diyebilirim.insan sevdiklerini anlatırken daha hassas oluyor sanırım. Kelimeler özenle seçilip kullanılmalı düşüncesi oluşuyor. yani kendi adıma böyle hissediyorum. onu tanıdım tanıyalı hayatımda başlı başına anlamı olan birçok kavramın birleştiğini fark ettim. Aile,kardeş,dost,arkadaş,sevgili ve dahası.. bir kere onu o kadar iyi tanıyorum ki atacağı adımı bile tahmin ederken zorlanmıyorum. o da benim için öyle düşünüyor biliyorum.sevgisini gösterirken hiç çekinmiyor.ben bir kez iyi ki varsın dediğimde,onun bana dönüşü bin kez oluyor.mesela ağlarken beni güldürebilen tek insan.güldürüyor dediğime bakma,ben ağlarken o da benimle ağlıyor sonra birlikte gülüyoruz:)  hasta olduğumda panikleyip, çözüm aramalarını sanki devlet meselesiymiş gibi önemseyerek ilgilenen bir bünyeye sahip:)) her şeyi ince düşünüp severek yapar,sevmediği istemediği bir şeyi zorla yaptırılmasının imkanı olmayan bir yapıdadır.her sabah günaydın mesajıyla uyanırım.bir gün gecikse günüm güzel geçmez.bizde kaldığı günlerde geceleri hep bir yastık polemiğini yaşarız.inatla yastık istemediğini söylese de dursun kullanma sen krizi olmadan uyuduğumu hatırlamıyorum.yani inatlaşma kabiliyeti benim kadar kuvvetli denilebilir:) bizi tanıyan insanlar huy ikizi olduğumuzu söylerler.al birini vur ötekine de deniyor:D sürpriz yapmayı pek sever.ayrıntıların hatunudur:D cumartesi günü yaptığı sürprizi hiç unutmayacağım.bugüne kadar aldığım en mükemmel hediyeydi. Süprizin hikayesiyse şöyle;
Yaklaşık 1.5 yıl kadar önce yine bir gün okuldayken benim yazdığım blogla ilgili bir muhabbet açıldı.ileride yazdıklarımın kitap halini almasını çok isterim demiştim.özel bir istekti.üzerinde durmadım,o da durmadı.o gün konuştuklarımız orada kaldı derken , cumartesi günü onlara gittiğimde heyecanla sana bir sürprizim var dedi.gözlerinin içi gülüyordu.dolabından elinde 2010/2011/2012 ye ayrılmış 3 koca dosya ve bir dolu kağıt vardı.şaşırmıştım.kağıtların üzerini görmediğim için ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.elime almamla yüzümdeki gülümsemeyi ben bile tarif edemem:)) ama bunlar.. benim yazılarım bebeee deyip kocceman sarıldığımızı hatırlıyorum.blogumda ne paylaştıysam hepsi gün-ay-yıl olarak ayrılmış ve bana sunulmuştu.hepsiyle ayrı ayrı uğraşıp düzenlemiş.bu benim için öyle çok değerli  ve anlamlıydı ki.. inanılmaz mutlu oldum.sonrasında sevgi kelebeği modundaydık zaten:) buradan da canım kardeşime tekrardan çok çok teşekkür ediyorum<3 dilek ve isteklerimi yerine getiren lamba cinimsin sen benim!:) sevgimiz,dostluğumuz hiç bitmesin.
İyi ki  varsın <3..

9.1.12

Herşeyi çok fazla kafama takıyorum.sırf bu yüzden olması gerekenden daha önce yaşlanıcam eminim.tamam takıntılıyım kabul ediyorum.kurallarımda var onada eyvallah.ama beynimde hep bir sorun ve soru işareti olmak zorunda mı?

8.1.12

duymadım geldiğini

şarkılardan başka hiçbirşey etkilemiyor beni.geçmiş seni hatırlatmıyor,sıcaklığını hissettirmiyor.içimde sana ait olan karartı gözlerime yansıyor.ve herbir hücrem teker teker koşar adım senden uzaklaşıyor.

4.1.12

Renkli ayakkabı bağcıkları biriktirdiğimi biliyor muydun?
hepsi ayrı ayrı güzeldir.
ayakkabıyı şenlendirir.