Korkularım,yalnızlığım, sıkılganlığım..herşeye,herkese olan inancım,güvencem,duygularım yerle bir..hiçbirşey beklemiyorum kimseden,hayattan yarınlardan..YOK yarın die birşey! hep bugün var.ve bugünde kalanlar..
ne yaparsam yapıyım toprlayamıyorum işte hiçbirşeyi.hep aksilik hep olumsuzluk dibimde.rahat bırakmıyor beni.oda bırakmıyor beynimde her dakika her saniye yankı yapıyor sanki.nefret etme duygumu bile sevme,sevilme gibi duygularımın beraberinde yitirdim.kızamıyorumda.iice nötr oldum.içim sıkılıo patlıycak gibi oluyorum.içimdekileri bir başkasına anlatabilcek kadar cesur,ama anlatamayacak kadar da özüre sahibim.belki de anlatıyorumdur bilmiyorum.söylenenler beni tesellide etmiyor.yardımcıda olmuyor.işe yaramıo işte."herşey sende başlar sende biter" olayııı pehhh..her boktan sen çıkmasan olmaz dime.
herşey beynimde başlıo ve ordA son buluo.bundan miğdem bulanıo.çünkü hiçbirşey yapamıyorum.kendi kendime ben bile yardımcı olamıyorum.bide etrafımdan yardım alamıyorum die atıp tutuyorum.ulan sen önce aynayı bir tut kendine eğer sen sana katlanabiliyosan oda,buda,şuda tüm dünya sana katlanır.ve sorunlarına çözüm olabilir.
düşün durrr.*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder