9.9.11

face m vardı bir zamanlar.eskiden yani. bir sene falan oluyor donduralı. neyse konu bu değil. hotmail hesaplarıma gelen maillere bakıyordum sırayla.face bağlı olan hesabı kullanmıyordum ama bir açıp bakmak istedim.neden bilmiyorum.gelen maillerin hiçbirini silmemişim.hepsini teker teker açıp okudum.özlediklerim oldu içlerinde.. arkadaşlarım, sevdiğim insanlar.. okurken gözlerim dolu dolu, yokluklarını hissetiğimi farkettim.doğum günümde gelen maillere baktığımdaysa yağmur un maili gözüme çarptı.tutamadım kendimi,içim cız etti. 1 ay 10 gün sonra onu kaybedeli tam 1 sene olucaktı.daha dün gibi hatırlıyorum gülüşünü, yaşama sevincini. özledik onu, diğerlerini özlediğimiz gibi..

6 yorum:

hemera-nyks dedi ki...

:/ ne kadar hüzünlensede insan bazen eskileri hatırlamak güzel oluyor.
-
hemera

Story dedi ki...

evet.
en azından birzamanlar vardı,güzeldi diyebiliyor insan..

Profösör dedi ki...

bizim gibi yaşlılar hatıralarıyla yaşarlar. Gençler ise umutlarıyla ayakta kalmaya çalışırlar..

Story dedi ki...

kalabilenlerdenimdir umarım..

Giz dedi ki...

Çok üzülüyorum genç yaştaki kayıplara. Yeri dolmaz ve ömür boyu unutulmaz geliyor bana, Allah sabır versin story'm sana ve arkadaşının yakınlarına. İnsan özlediğini özlenilene ait bir şey çarpınca gözüne anlıyor en çok...

Story dedi ki...

Sağol canım benim.evet yeri onun hiç dolmadı, dolmazda zaten..
ne yazıkki:/
yokluk ve özlem birdenbire başına üşüşüyor insanın. ozaman farkına varılıyor ya zaten herşeyin.