4.8.11

arada eskiye dönüp yazdıklarımı okuyorum da,gözlerim dolu dolu oluyor.
çok tuhaf.
halbuki hepsi bana ait.

7 yorum:

Adsız dedi ki...

Bende bazen yaşadığım o duygu yoğunluğuna şaşıp kalıyorum. Bazen sanki hiç ben yaşamamışım gibi oluyor.

EvA dedi ki...

neden tuhaflar ?

Profösör dedi ki...

Mazi hüzünlendirir..


Bu arada; Ramazan ayında bir insanlık dramı olan Afrikadaki açlık çeken insanlarımızın ölümcül durumlarına dikkat çekmek istedik.. Paylaşım için düşünce ve görüşlerinizi bekliyoruz..

http://mefkuremiz.blogspot.com/

Paris in Me :) dedi ki...

o bana da oldu geçende , cidden çok tuhaf :/

Story dedi ki...

K.C.S;
evet.bunları ben mi yaşadım diyorsun:s

EvA;
bilmiyorum:s
bütün bunlar benim başıma gelmiş olamaz diye düşünüyor insan.
sanki benim değilde,başkasının acısını paylaşıyormuşum gibi:s

Profösör;
ne yazık ki..
elbette.

Sylvie ribeL_;
evet :/

Giz dedi ki...

Bunları ben mi yaşadım diyorsun, o yaşadığın andaki duygu yoğunluğuna dönmüş buluyorsun kendini. Üzülme baby Story'm onları sen yaşadın evet, ve iyi ki de yaşadın ki bugünkü sen varsın.

Story dedi ki...

kesinlikle!
bak bu yönden duruma hiç sıcak bakmamıştım kuzu:s
evet bütün bunları nekadar sancılıda olsa ben yaşadım.ama şimdi iyiyim.ve sahip olduğum mutlu bir story'm var:D