18.3.11

annemle dün gece tartışıp küsmüştük.
sabah oldu ne o benle konuştu ne de ben onla.
bu konuda çok inadımdır.
ne zaman tartışsak ilk konuşan ben olmam.
o da bunu çok iyi bilir.
akşam oldu.
içerden seslenio;
masayaaaa..
odamdayım bende.
kardeşim hadi abla dedi.
gitmedim.
odaya geldi.
story hanım, yemek hazır masaya gelin dedi.
bende, balık yemediğimi biliyosun yemicem dedim.
ozaman başka bişey yersin sende dedi.
kalktım gittim içeri.
baktım,bana başka yemek yapmış.
üzüldüm bu sefer.
halbuki her balık yaptığında bana başka bişey hazırlar.
ama bu sefer küs olduğumuzdan mıdır nedir tuhaf hissettim.
tabağımı uzatırken,gülümsedi.
sonra bende güldüm ona.
düşündüm de,
o gülüşteki sıcaklığı hiçbirşeye değişmem.

4 yorum:

yamesin dedi ki...

insan küs kalamyior ya:)

Benim annemde kavga ettikten sonra özür diler bende:/..
Kizarim hep;madem özür dileyeceksin neden kizdiriyosun diye ama nafile:d bu hep böyleydi ve hepte devam edicek sanirim:)

müghe dedi ki...

çok çok güzel yazmışsın...
bende çok inadımdır, hatalı bile olsam yine inat yaparım..

Ve onlar her defasında bizden önce unutur bizden önce uzatırlar ellerini..
değerlerini bilmek lazım

Giz dedi ki...

yaaa kuzum benim nasıl da duygulandım okurken :) anne yüreği işte bak tartışsanız da nası düşünüyo, o sıcaklığı Story'm insan anca bir daha kendi çocuğuna bakışında duyar herhalde...

Story dedi ki...

Rory'mm,
aynen öle kuzu.insan huzursuz oluo onlarla küsken.
bak ben özürde dilemem:D böylede pişkinimdir.ama gider koceman öperim:)bende kızarım hep ama anne kız arası tatlı atışmalar kuzu napalım dediğin gibi hep devam edicek heralde:))

müghe;
çok teşekkür ederim canım benim.
evet bende öleyim işte.saçma sapan inatlarım vardır.ama onlar ellerini çekmekten hiç yorulmazlar.
halbuki en kıymetlilerimiz..
gerçekten değerlerini bilmek lazım.

Giz'mm;
oyyy kuzumm:* tartışsakta hiç kıyamaz.bana bile katlanıo vallahi:/ sanırım öle bebeim anca bu duyguyu,o şefkati insan kendi çocuğunda hissedebilir.ve öle değerini anlar.