..yağmur yağıyordu bugün istanbulda.ama ıslatmıyordu hiçbir damla.sadece umarsızca yağıyordu. kulağımda kulaklık yürüyorum bende.acele etmeden. müziğe okadar kapılmışım ki biran nereye doğru yürüyeceğimi unuttum falan. hayır aklım bir karış havada değil benim. yerinde duruo.yüreğim uzakta sadece.. dönülmez yollara girmiş şaşkın.acıyorum haline.. iyileşmeye çalışmak için tüm gayretini gösteriyor halbuki ama nafile işte.bide öğrenmiş ota boka kendini kandırmaya.hergün yeni bir taktikle karşımda.
dün konuştukta.
hep diorum ya ben istemedim böyle olmasını, o istedi aslında.
çok şey yaşadıkta, kırıldık gücendik çoğusunda.şimdi bari onlar mutlu olsun, bari tek olan şeyler değişsin hayatımızda..
..onlar, evet onlar dediğim benim dostlarım.en sevdiklerim,kıymetlilerim.mutluluğu gönülden hakeden en büyük destekçilerim.. onlar hep mutlu olsunlar isterim..
ben yalan söylemek istedim işte onlara.kendimi kandırabildiğim gibi onlarıda bu yalanıma alet ediyim istedim.(canımın sıkkın oldğ. hiç belli etmem ii oynarım genelde ben. bknz.kuralına göre) yine yazdım bir hikaye başladım uygulamaya.ama daha ilk adımımda yakalandım ben onlara.
birşey diyim mi.A.S diyip durduğum bir bebe vardı yae hani. sevdiğim falan yok onuda. masum bir beğenme dışında hiç..şimdi ozaman nasıl beğeniyorsun diebilirsiniz.haklısınızda. işin aslı; çünkü ONa benziyor.. tek eksiği sol yanağında olmayan gamzesi,içimi ısıtan gülüşü,beni heran sarıp sarmalayabilen gözleri..
hayli eksik varmış dimi:) öle işte.ben bir hikaye yazarım,kendimide etrafımdakileride inandırmaya çalışırım böle. hea onlar inanmaz belki ,daha doğrusu inanmıyorlarmış bugün farkettim. o ayrı..
birşey daha; gamzeliyi sevmiyorum dedim yae.
seviyormuşum ben,
bir hayli çokça..
nöt: depresyona falan girmedim :p
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder