.Saçlarım.

 saçlarım uzundu benim belime kadar.. hiç kıyamazdım onlara.. kimselere elletmez,kuaföre gittiğim zamanlarda bile ayrı bir özen gösterilmesini isterdim.gören herkes çok beğenirdi.her bir teli  sanki çocukluğumdan ,gençliğimden  ayrı bir yaşanmışlık barındırıyordu. benim için önemliydi..



.. onu tanıdığımda, saçlarıma hayran hayran bakar,çok güzeller derdi çok güzel..boynuna sarıldığımda koklardı,mutlu olurdum..sakın derdi, sakın saçlarını kestirmiyeceksin.. zaten benimde öle bir niyetim hiç yoktu.

sonra, sonra.. o canımı yaktı benim.hiç acımadan, sonunu düşünmeden..bende düşünmedim,aynaya her baktığımda aklıma gelsin istemedim.. Kıyamadığım saçlarımı biranda kestim! nefret ettim herbirinden,kendimden..  arkadaşlarımdan,ailemden,çevremden hiç olmadığı kadar tepki aldım.. hele biri var ki halen söylenip durur :))  [söz, birdaha asla kestirmem!]

.. insanlara duyduğum öfekeyi,nefreti  kendimden çıkararak haykırmaya çalışmam,söz!