Mutlu olamam..

bazen  imkansız gelir yae ayakta durmak, ama buna zorunda olmak..

zorundayım işte..

güçsüz gibi görünemem, acizlik sayarım!

başım hep dik olmalı..kendinden emin, herşeye rağmen mutlu..

mesela; içim kan ağlarken gülerim ben..

umutsuzluğa çoğu zaman düşerim.kendimi alıkoyamam bu durumdan.ama herseferinde inkar ederim! kabul etmem..

yalan söyleyenleri sevmem, ama aynaya nezaman baksam; yalan yüzüme yakalanırım,aldanırım...

geçmişe korkusuzca bakabilirim..bana bişey olmaz der geçerim..ama ne vakit ardıma baksam, hep bir parçamı teslim ederde dönerim..

ağlamayı küçüklük olarak kabul ederim.. ama herkeslerden gizli gizli ağladığımı bilirim..

unutmak kolaydır derim, unutamayanlara hahaha die gülerim.. umursuz havalara girer, suratıma anlamsız mutlu bir ifade yüklerim.. halbuki milleti dalgaya alırken,kendi unutamadığımı hatırlar, dahada hüzünlenirim..

yalancıyım ben evet! kendinide,etrafındakileride buna inandıran bir yalancı!