duymak istersen.

..

şakır şakır yağmurda millet ıslanmamak için kendine sığınacak yer ararken, ben inadına yağmur altında yürüyorum.

acele etmeden,

yavaş yavaş..

şemsiye bile açmıyorum.

kulaklığımın sesini sonuna kadar açıp, yolda öyle yürüyorum.
ne korna sesini, ne de arkamdan seslenen insanları duymuyorum.
çünkü duymak istemiyorum.

üstelik bir kaç ay evvel, kulaklık yüzünden trafik kazasında bir arkadaşımı kaybetmişken,

onun son yolculuğunda içimizin nasıl sızladığını biliyoken..

..

değer vermiorum hayata,

kaybetmekten zevk alanlara..

inanmıyorum saflığa,

yüzünde sevgiden eser olmayan insanlara..

gülüyorum hem bugüne, hem yarına,

umutsuzluğu kaybetmek adına..

-hadi sende gül yarınına,

kalmasın içinde, seni üzen ne varsa..