..biz,biraz evvel karşılaştık.
8 ay sonra.
ilk buluştuğumuz yerde,
gözlerimizi buluşturduğumuz yerde..
o arkadaşına sarıldı gülümsüodu,
ben d ye gülümsüodum.
gülerken kesişti gözlerimiz.
ben yolumu değiştirirken,
o ise konuşmasını sürdürdü.
evet benim buraya haykırdığım kelimelerin sahibiydi o.
üzülmedim.
sadece yıkıldım.
..ellerim buz gibi.
sesim çatal çatal.
8 yorum:
Ben yıkılmadım. hala ayaktayım...
Bilirim o anlari:/
Önce bi sasirip donuyosun,
sonrada kaciyosun.oysa cok rahat oluyor-.-..
ve davranis hic degismiyor..
her seferinde ayni $asirma.
her seferinde ayni kacma istegi.
Profösör;
şanlısın.
Rory'm,evet bende dondum.ne yapıcağımı şaşırdım bian.ardındansa aynen öle oldu kaçtım.arkama bakmadan.oysa kaçması gereken kişi ben değildim.
-o değilde, hiç yol katedemediğimi farkettim.
Yıkılmak ve hissizlik. Kalbinin durduğu yerde açılan kocaman delik ve sonrasında hissedilen tek şey acı. En çok koyan da kendi kendini unuttum, geçti, daha iyiyim diye avuturken içinde insan unutmadığını görmesi oluyor.
Üzüldüm çok :( dejavu.
Ben de kötü oldum okuyunca..O da kötü olmuştur umarım seni görünce !
Giz'm,"Yıkılmak ve hissizlik"..
ona bukadar yakınken aynı zamanda da iki yabancı gibi olup uzak durmakmış bunun adı.benim içim acırken,onun umarsızca durabilmesiymiş.
unutmak,avuttum kendimi sözde, defalarca.ama unutulmak,gerçek buydu işte.
:/üzülme kuzu boşver.
Larenta;
hiç sanmıyorum ama,umarım canım.umarım..
Canım benim nasıl üzülmem kıyamam sana :( umursamaz durması umursamadığı anlamına gelmiyor bence, içinde değer veriyordur belki. Yaşananlar için hiç değilse. Ama erkekler ya domuz ya kabız oluyor ondan tavrı böyle olmuş olabilir.
öyle mi diosun Giz'm:/ inş. sen haklısındır. "en azından" içinden saygı duyabilsin.çok bişey değil ki bu.Doğru dedin kuzu, mimikleriyle bile hissettiklerini gizleyebiliyorlar.aferin ama, ben ikiyüz gösterisi yapamıycak kadar küçüküm:D:P
Yorum Gönder