mühim değil.

..geldiğimden haberi bile yoktu.

bense onu hergün izliyordum.rutin bir alışkanlık gibi..

sabahları çalar saatinin içinden bakıp, uyanmasına şahit oluyordum.

okula giderken kulaklığının içinden ona en güzel şarkıları fısıldıyordum..

..hatta sabah kahvaltılarında alel acele yediği tostunun yanında 1 şekerli sıcak çay bile oluyordum.. yeterki içi ısınsın..

sokakta yürürken buz tutmuş ellerini bir anne şefkatiyle sarıp sarmalıyor,

her gece başında bekleyip ii geceler öpücüğünü kondurduğum gamzesinde kaybolmuşken buluyordum kendimi..

benliğimi yitirdiğim bu zamanlarda kendi yokluğumu,hiçliğimi önemsemiyordum bile.. o rahattı yae nede olsa..

gerisi mühim değildi.

..

Bitti buraya kadarmış dedim.
Unuttum bile dedim.
Avuttum kendimi sözde..
Ama yinede, akıyor gözyaşlarım.
Islatıyor yastığımı.
Seni özlediğim gecelerde ..