Bugün birkez daha yalnızlığa alıştığımı,hatta ruhumda artık bağımlılık yaptığını anladım..
Yalnızlık ve ben mutluyuz..
Sorgusuz sualsiz yolumuza devam ediyoruz,hiç ayrılmamacasına..
Ne o beni yoruyor nede ben onu..
Bazı zamanlar canımı sıkar gibi olsada hemen durumu toparlayıveriyor..
İyiyiz biz böle, bulaşmasınlar,uzak olsunlar bizden..
Herkes kendi yolunu çoktan çizdi nede olsa.Doğru yada yanlış..
" Elbet vardır bir bedeli,Doğrularında yanlışlarında...."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder