saklıydın.

Yetti, güzeldi.

Ama bitti.

Güldüğü zaman açan gülleri soldu,

Çiçeklerin kökü çoktan kurudu.

İçimdeki dünya açmaz,yapraklar gün be gün dökülür oldu.

Aylar Mevsimlere eş olurken,yıllar olanı da götürdü.

Sonbahar hükmünü sürdürürken,yazlar kara kışa büründü.

Olanlar oldu,

Sevgililer dağıldı,büküldü.

Kırgın sözcükler hayatlarındaki ilkliğini korurken,

Onlar çoktan yola koyuldu.

Ve geçmiş hesaplar hep açık bulundu..

uzun zamandır okadar sıkkınım ki.herşeyden soğudum. insanlardan,çevremden,yazma isteğimden hatta kendi kurduğum cümlelerden bile.. nereye elimi atsam saçma,nereye dokunsam binbir dolap.anlatmazken kıymetli,konuşunca kaçan insanlar tanıdım nekadar tuhaftılar.baydılar.bir süredir kaçkınım,dolanbaçlıyım.ruh halim bir gidiyor bir geliyor.bahar ayı beni feci vurdu anlayacağın.geri gelicem ama mutlaka dönücem..